"Hayatımı bir anda değiştirdi" yalanı. Fırtına bulutlarıyla gelir. Kaşındın kabul et. Kafanı çevirebilecekken nefsine yenilip düz durdun. İnsan aklının büyük değişimlere ihtiyacı var, önemli anlarda "doğru" şeyi yapabilmesi için. -"Doğru"nun ne olduğu, tamamen "kişinin normal şartlarda hayatına devam edebilmesi için gerekli olan şartlar" cümlesiyle açıklanabilir. Zaten çözüm bulunması gereken durum da anormal bir durumdur. Kravatlılarla oturuyor olman yakasız tişörtlüleri rahatsız edebilir. Dünya çok hızlı dönüyor. Aslolanın "hayatını devam ettirmek" olduğu bir yerde yaşıyor olduğunu unutma. "Mutluluk" kavramını yakalamak için "çaba sarfetmek"ten öte şeyler olduğunu görebilecek durumdasın artık. Unutma ki ölürken mutlu olduğunu gördüğün kimse olmadı ve öldüğüne mutlu olduğun kimse de olmadı. "Sonunu düşünerek yaşamak" ne kadar yanlış görünse de, bu görüş "umut" kavramını içinde tutmayı başarabilen kişinin çoğu zaman ölümüyle birlikte artık umut etme şansı kalmadığından dolayı, yanlış görünen düşüncenin yine sadece "kişinin normal şartlarda hayatına devam edebilmesi için gerekli olan şartlar"la ilgili olduğunu görmesiyle "doğru" seviyesine erişir. Erişmediği takdirde de ölümüyle beraber kişi için anlamsız bir değer olarak kalır, gider ve umursanmaz. "Boş"tan öte "Sıfır"dır. Buradan yola çıkarak "hayat"ın "boş mu" ya da "sıfır mı" olduğu tartışmasına girilebilecek olunsa da gecenin 3'ünde dertlerinle ilgili yazmak daha cazip gelir her zaman. Kafanı çevir(e)mediysen katlanman gereken dertler ve çaba sarfetmenin yetmeyeceği fırtına seni bekler. "Batmamak" için kafanı çevirmemeye devam etmelisin artık.Wednesday, August 5, 2009
Stormy Clouds
"Hayatımı bir anda değiştirdi" yalanı. Fırtına bulutlarıyla gelir. Kaşındın kabul et. Kafanı çevirebilecekken nefsine yenilip düz durdun. İnsan aklının büyük değişimlere ihtiyacı var, önemli anlarda "doğru" şeyi yapabilmesi için. -"Doğru"nun ne olduğu, tamamen "kişinin normal şartlarda hayatına devam edebilmesi için gerekli olan şartlar" cümlesiyle açıklanabilir. Zaten çözüm bulunması gereken durum da anormal bir durumdur. Kravatlılarla oturuyor olman yakasız tişörtlüleri rahatsız edebilir. Dünya çok hızlı dönüyor. Aslolanın "hayatını devam ettirmek" olduğu bir yerde yaşıyor olduğunu unutma. "Mutluluk" kavramını yakalamak için "çaba sarfetmek"ten öte şeyler olduğunu görebilecek durumdasın artık. Unutma ki ölürken mutlu olduğunu gördüğün kimse olmadı ve öldüğüne mutlu olduğun kimse de olmadı. "Sonunu düşünerek yaşamak" ne kadar yanlış görünse de, bu görüş "umut" kavramını içinde tutmayı başarabilen kişinin çoğu zaman ölümüyle birlikte artık umut etme şansı kalmadığından dolayı, yanlış görünen düşüncenin yine sadece "kişinin normal şartlarda hayatına devam edebilmesi için gerekli olan şartlar"la ilgili olduğunu görmesiyle "doğru" seviyesine erişir. Erişmediği takdirde de ölümüyle beraber kişi için anlamsız bir değer olarak kalır, gider ve umursanmaz. "Boş"tan öte "Sıfır"dır. Buradan yola çıkarak "hayat"ın "boş mu" ya da "sıfır mı" olduğu tartışmasına girilebilecek olunsa da gecenin 3'ünde dertlerinle ilgili yazmak daha cazip gelir her zaman. Kafanı çevir(e)mediysen katlanman gereken dertler ve çaba sarfetmenin yetmeyeceği fırtına seni bekler. "Batmamak" için kafanı çevirmemeye devam etmelisin artık.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
yazının içinde yanıyorum. hayatın sıfır olması daha iyidir be! boşluk deli olmaya sebebiyet verebilir. düş düş dibi yok. nereye kadar. ama var o hayatlarda. hatta hayatın vazgeçilmez kısmı o'dur. boş. aman yani şey, boşluk.
ha bir de. şu mutluluk için çaba sarfetmemeli kimse. artık kimse sıkmasın kendisini, yatağa girdiğinde kaygısız uyuyan biri ne derecede bana yakın olabilir. evet, bize.
Post a Comment